Κοιτάμε ένα ημερολόγιο, ένα κοινό ημερολόγιο. Από αυτά του τοίχου ας πούμε. Ή ένα άλλο, ατζέντα. Ή επιτραπέζιο.

Τι βλέπουμε; Τι μάς λέει; Για ποιο πράγμα μιλάει;

Σε ποιο χρόνο αναφέρεται;

Βλέπουμε τις ομορφότερες εικόνες για τα γούστα μας, σ’ ένα από αυτά του τοίχου… Και σ’ ένα άλλο, τύπου «ημερήσιας ατζέντας» θαυμάζουμε το δέσιμο, ίσως το εξώφυλλο ή ακόμα και έναν ωραίο εσωτερικό σχεδιασμό. Γίνονται όμορφα πράγματα…

Μα τι μας λένε για το χρόνο;

Κάποια ίσως να διηγούνται ιστορίες, με εικόνες ή κείμενα. Διηγήσεις υφασμένες πάνω στο στημόνι, στα νήματα οδηγούς, του «δυτικού» πολιτισμού. Το χριστιανισμό και τον καπιταλισμό.

Με το έτος να ορίζεται "από γεννήσεως Ιησού Χριστού". Με τα ονόματα των μηνών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κάποια μάλιστα των ίδιων των αυτοκρατόρων. Με την εβδομάδα της «αργίας» της Κυριακής, της κοινωνίας των εργατών.

Με τις γιορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και όποιας άλλης επίσης «επίσημης αργίας»

Μα τι λένε για το φυσικό χρόνο; Τι μάς λένε για το συμπαντικό χρόνο; Τι μάς λένε για τον βιωματικό χρόνο, της συνειδητής ζωής και του έρωτα;

Τι λένε για τον Ήλιο, τη Σελήνη και τη Γη μας;

Σαν όλα να γίνονται, για να κρύβονται αυτά!

Κι αν ο χρόνος ξεκίναγε με τη ζωή στη Γη; Αντί με τον ψυχρό Γενάρη, τη ζωοδότρα την Άνοιξη; Κι αν οι μήνες γυρνάγανε στην αφέντρα τους τη Σελήνη; Αν η πρώτη τους φύση φαινόταν ξανά, του Αστρικού και του Συνοδικού;…

Αν μπορούσε και να φαίνεται ή έστω να εννοείται η Κίνηση των Τριών...

Και νά 'ναι όλα σύμφωνα με τα άφθονα υπέροχα άνθη των επιστημών. Σύμφωνα με μαθηματικά που παρακολουθούν με ακρίβεια δευτερολέπτου τις κινήσεις των πλανητών. Χάρη στο διαδίκτυο που ανοίγει τόσο εκπληκτικά τους ορίζοντές μας.

Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά.

Ο χρόνος που καταγράφεται ουσιαστικά πάνω σε ένα ημερολόγιο είναι ένα σύνολο ημερονυκτίων/περιστροφών που χρειάζεται να κάνει η Γη γύρω από τον εαυτό της, μέχρι να κάνει ένα γύρο τον Ήλιο. Αυτό λέγαμε μέχρι τώρα.

Πλέον μπορούμε να σκεφτούμε πως αφού και ο Ήλιος κινείται, η Γη δεν κάνει ακριβώς ένα γύρο τον Ήλιο με την έννοια πως γυρίζει στο ίδιο σημείο, αλλά στο τέλος της περιστροφής θα βρεθεί πολύ μακρύτερα από εκεί.

Ας βρεθούμε τώρα πίσω από τον ήλιο, να τον βλέπουμε να απομακρύνεται παρασύροντας τη Γη που στρέφεται γύρω του. Στεκόμαστε πίσω από την συνολική κίνηση Ήλιου και Γης. Τα βλέπουμε να πηγαίνουν μπροστά από εμάς, να ανοίγονται στο μέλλον και να κινούνται δεξιόστροφα.

Κοιτάζουμε λοιπόν με τα μάτια του νου, τον ετήσιο κύκλο, την τροχιά που θα διανύσει η Γη στο μέλλον, στον χώρο που ανοίγεται μπροστά, ενώ στεκόμαστε ορθοί, λίγο πιο πίσω από τη θέση του Ήλιου την ημέρα που ορίζουμε ως αρχή του έτους και έτσι βλέπουμε τον Ήλιο να τρέχει ευθεία εμπρός από τα μάτια μας και να απομακρύνεται. Χωρίς να αλλάζει θέση στο οπτικό μας πεδίο και ως εκ τούτου σαν να είναι ακίνητος στις δύο διαστάσεις. Οι θέσεις της Γης στο χώρο για τις 365 ημέρες της πορείας της, σχηματίζουν το σπείρωμα που σε δύο διαστάσεις αποδίδεται ως κύκλος.

Όπως κοιτάμε λοιπόν τον Ήλιο και τη Γη να φεύγουν, βλέπουμε ακόμα, γύρω από τη Γη να χορεύει η Σελήνη και να σχηματίζει μιαν υπέροχη κορδέλα, γιατί βεβαίως και η κίνηση της Σελήνης παρασύρεται από αυτή της Γης γύρω από τον Ήλιο…

Η θέαση αυτή είναι αντίθετη από τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα στην καθημερινότητα. Γεωμετρικά αντίθετη στην συνηθισμένη εποπτεία του χρόνου, καθότι η συνήθης οπτική μας σε σχέση με το χρόνο είναι η "οπισθέα" . Κοιτάζουμε δηλαδή το γνώριμο παρελθόν μας που συνεχώς απομακρύνεται, ενώ το μέλλον μας είναι άδηλο. Είμαστε στραμμένοι στη θέα του παρελθόντος μας, όπως ο κωπηλάτης μιας βάρκας που ανοίγεται στο άγνωστο πέλαγος ατενίζοντας την γνώριμη ακτή. Στο ημερολόγιο αυτό ας δούμε το μέλλον μας ή μάλλον ας το σμιλεύσουμε με τη ματιά μας.

Το μέλλον είναι άδηλο, παρ’ όλα αυτά οι παρατηρήσεις αιώνων μάς δίνουν τη σιγουριά, πως και αύριο και για πολύ μετά η Σελήνη το τάδε λεπτό θα μπαίνει στον Καρκίνο. Κι όταν έρθει η στιγμή και κοιτάξουμε τον ουρανό και το βεβαιώσουμε, θα θαυμάσουμε, το Ον και τον Άνθρωπο! Και θα δούμε πιο 'κει· παραπέρα.

Στον εξωτερικό κύκλο φαίνεται πως το προαναφερόμενο πλαίσιο αναφοράς, το δίχτυ της Αυτοκρατορίας, είναι αναπόφευκτα παρόν. Η εναλλαγή των χρωμάτων γίνεται συντεταγμένα εξωτερικά σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Σημειώνονται οι ημερομηνίες και οι Κυριακές και τα ονόματα των συμβατικών μηνών. Οι συνοδικοί σεληνιακοί μήνες (αυτοί που όρισαν την έννοια "μήνας" αρχικά) διαγράφονται ανάγλυφα από τη κυματοειδή καμπύλη που περιγράφει την τροχιά της Σελήνης αγκαλιάζοντας τη τροχιά της Γης. Η διάρκειά τους των 29,5 ημερών δίνεται οπτικά από Νέα Σελήνη σε Νέα Σελήνη, στις εσωτερικές κορφές της κυματοειδούς καμπύλης.

Εσωτερικά από την τροχιά της Γης τα χρώματα των εποχών σβήνουν αρμονικά το ένα μέσα στο άλλο και φιλοξενούνται τα στοιχεία του άλλου κύκλου της Σελήνης, του Αστρικού Σεληνιακού μήνα - ο χρόνος που χρειάζεται για να επανεμφανιστεί η Σελήνη μπροστά από το ίδιο ζώδιο στον ουρανό -. Η διαδοχή των χρωμάτων που εναλλάσσονται κάτω από τα σύμβολα των ζωδίων, - π.χ. από μπλε σε μπλε ή από κίτρινο σε κίτρινο κ.ο.κ.- οπτικοποιεί τη διάρκεια του Αστρικού μήνα της Σελήνης (27,3 ημέρες), του κύκλου της έμμηνου ρήσης, της ανοιχτότητας στη ζωή και τον έρωτα.

Εντέλει (ή μήπως κατ' αρχήν;), ως αρχή του έτους ορίζεται η Εαρινή Ισημερία, η πρώτη μέρα της Άνοιξης, της εποχής της ανα-γέννησης στη Γη. 20 Μαρτίου για το 2015 του Γρηγοριανού ημερολογίου, σύμφωνα με τη Διεθνή Ώρα (00:15 στις 21 Μαρτίου για την Ελλάδα). Η Νέα Σελήνη την ίδια μέρα φαίνεται καλός οιωνός, όπως επίσης και μια άριστη ευκαιρία να σχεδιαστεί το ημερολόγιο με έναν φυσικό ορίζοντα 19 ετών, αφού 235 τέτοιοι κύκλοι - συνοδικοί σεληνιακοί μήνες των 29,5 ημερών - συμπίπτουν με 19 Γήινα Έτη -19 περιστροφές της Γης γύρω απ’ τον Ήλιο -.

Ξεκινά δηλαδή ένα νέο κύκλο του Μέτωνα και πάμε να δούμε αν πράγματι, με λίγες ώρες διαφορά (όσες το γνωστό «σφάλμα» του κύκλου), θα είναι πάλι Νέα Σελήνη την Εαρινή Ισημερία –την πρώτη μέρα- του 20 έτους του Σεληνοεαρινού ημερολογίου! (20 Μαρτίου 2034 στο Γρηγοριανό ημερολόγιο)

Ο Ήλιος στο κέντρο είναι νοητός και ταυτίζεται με τη ματιά μας. Τη δημιουργική ματιά που είναι προσανατολισμένη πάντα μπροστά. Αυτή που θα δει ένα φωτεινότερο αύριο και θα το φέρει στον κόσμο.

Έτος 1 λοιπόν του Σεληνοεαρινού Ημερολογίου. Καλό μας ταξίδι!